Çin'in Wuhan kentinde başlayan ve adım adım ülke ülke dünyaya yayılan koronavirüs tehdidi bizim kapımıza dayandığında devlet olarak öncesinden tedbirleri almış olsak da vatandaş olarak bu durumu biz hiçbir zaman ciddiye almadık. 

Ciddi almadık diyorum çünkü koronavirüsle mücadele süreci başladığı günden itibaren hiç kimse tavsiye edilen önerileri dikkate almadı. Herkes koronavirüsün kendine bulaşmayacağını düşündü. 

Vakalar artmaya başladığında haliyle alınan önlemler de artırıldı. Maske zorunluluğu sokağa çıkmaya yasakları, esnek zamanlı çalışmalar ve daha bir sürü önlemler ard arda uygulamaya alındı. Fakat alınan bu önlemler vatandaş tarafından yani 'Bizler' tarafından tam anlamıyla uygulanmadığı gibi eleştirmek için tüm gayretler sarf edildi. Vakaların yaşandığı ilk zamanlar sınırları tamamen kapatsaydık, bunu da eleştireceklerdi. Kapatabilir miydik? Bu bence mümkün değildi. Bir devlet kendi vatandaşlarını yurt dışında ölüme terk edemezdi. 

Maske zorunluluğu dediler; maskeye karşı çıkıldı. Sokağa çıkma yasağı dediler; sokağa çıkma yasağına karşı çıkıldı. Alınan önlemler gevşek diye eleştirdiler; sıkı tedbir uygulandı. Sıkı tedbir uygulandı; niye bu kadar baskı oluyor denildi. Sokağa çıkma yasağı uyguladılar, ona karşı çıkıldı. Eğlence mekanları kapatıldı, ona karış çıkıldı. Özetle her şeye karşı çıkan mükemmel bir kitlemiz her şartta ve koşulda üzerlerine düşen 'Karşı olma' zorunluluğunu yerine getirdiler. 

Salgının yeniden yayılmaya başlaması ile birlikte tekrardan önlemler artırılmaya başlandı. İnsanlar hiç özen göstermedikleri gibi şaşırarak takip ettiğim 'Önemsenme' ihtiyaçlarını 'Koronavirüse yakalanma' şeklinde karşılama halleri de beni bir hayli düşündürdü. Şu bile aklıma geldi acaba bazı insanlar gerçekten 'Önemsenmek' için mi bu hastalığa yakalanmak istiyor. O açıdan baktığımızda koranavirüsün tek faydası var; Bol yorum.

Bakıyorum insanların paylaşımlarına; koronavirüse yakalandım sağlığım yerinde şurada tedavi altındayım vesaire vesaire...

Bu paylaşımın altında tabii ki yüzlerce binlerce yorum. Bu kadar ilgi ve alakayı gören kişiler 'Acaba ben de yakalansam mı?' diyordur herhalde? 

Bizler olayın hep renkli ve eğlenceli kısmına baktığımız için ciddiyetini hiçbir zaman anlayamıyoruz. Entübe bir hastanın yoğun bakımda yaşadıklarının cenazelerini nasıl defnedildiğini insanların sevdiklerini nasıl kaybettiğini düşünmek hiç kimsenin hoşuna gitmiyor. 

Madem öyle o zaman bu hoşumuza gitmeyen düşünceleri gerçekte yaşamamak için gereken önlemleri alalım kurallara uyalım hep birlikte sağlıklı kalalım, sağlıkla yaşayalım.